Jak to się dzieje, że dwoje młodych, słabo zarabiających ludzi wprowadza się do własnego domu? To zjednoczona potęga przyjaźni, marzeń i pracy czyni takie cuda. Jako singlowi żyło mi się dostatnio. Kupowałem co chciałem. Jeździłem, gdzie zapragnąłem. Nigdy nie byłem biedny, ale nie za sprawą tego, że miałem mnóstwo pieniędzy, lecz tego, że czułem się… Czytaj dalej Z wynajmowanego pokoju do własnego domu

Chcieliśmy stworzyć klimatyczną, wakacyjną kawiarenkę dla kilku osób, a powstał pub z tłumami, których nie nadążaliśmy obsługiwać. Pomysł  namiotowej kawiarni zrodził się w lipcu 2008, gdzieś pomiędzy Wrocławiem, a Poznaniem. Wracaliśmy z Agatą z SAF-u do naszego ukochanego domu na Kaszubach. Nasze głowy były  rozgrzane fantastyczną imprezą, w której właśnie braliśmy udział, poobiednim słońcem i… Czytaj dalej Chrześcijański pub wakacyjny

Przed laty wiele zaryzykowałem, aby ostatecznie znacznie więcej zyskać. Studia dobiegały końca. Wszyscy mieliśmy świadomość, że już wkrótce się rozjedziemy, a beztroski czas nauki odejdzie do przeszłości i nigdy już nie powróci. Trudno było się z tym pogodzić. Była połowa lat 90-tych. Z Tomkiem i Mateuszem poznaliśmy się na WSTH w Podkowie Leśnej k. Warszawy.… Czytaj dalej Wielki sukces za 100 zł

Ktoś powiedział, że bieda to choroba. Nigdy na nią nie chorowałem. Pieniądze zawsze przy mnie były. Pojawiały się jako efekt uboczny moich pasji. Gdy byłem dzieckiem pieniądze w zasadzie nie były potrzebne. W sklepach niewiele się znajdowało, a jedyne co potrzebowałem to lemoniadę w proszku i od czasu do czasu jakiś komiks jeżeli udało się go… Czytaj dalej Z dala od biedy

Zdobycie odpowiedniej kobiety, z którą można stworzyć zgrany duet, jest co prawda procesem zawiłym, ale możliwym. Gdy miałem 20 lat, moja wykładowczyni z uczelni, lat 25, chciała wyjść za mnie za mąż. Coraz bardziej mnie przerażała. Zdałem egzaminy i uciekłem. W akademiku mieszkałem z pewnym Australijczykiem, w którym kochały się wszystkie dziewczyny z okolicy. Miał… Czytaj dalej Kobieta na całe życie

Historia sentymentalna o młodości, pasji i PRL-u. Gdy w 1985 z wielkim bólem po raz drugi rozpocząłem naukę w pierwszej klasie liceum, usiadłem w jednej ławce z Tomkiem, dzięki któremu zainteresowałem się fotografią. Robienie zdjęć mocno nas obu pochłonęło z tą jednak różnicą, że on wiedział co się dzieje na lekcjach, a ja nie. W… Czytaj dalej Fotografia z lat osiemdziesiątych

Ulica była szara i obdrapana, a jednak zapamiętałem ją jako barwny ogród dziecięcych zabaw. Klimat dzielnicy, w której mieszkałem, dobrze oddawała nazwa głównej ulicy – Piekiełko. Pobliska kotłownia sprawiała, że nasze okna były zawsze matowo szare. Ulica była pełna spelun i połamanych ławek okupowanych przez zapitych facetów, którzy wciąż wychodzili z kotłowni. Obraz zmieniał się… Czytaj dalej Dziecięcego świata czar