Okazjonalnie zerkam na spoty przedwyborcze różnych formacji politycznych. Ze smutkiem patrzę na ludzi, którzy wykorzystują z trudem zdobytą wolność do manipulowania faktami, aby odnieść polityczną korzyść. Szczególnie mam na myśli narodowców. Radykalizm świetnie się sprzedaje. Wiedzą o tym wszelkiej maści ekstremiści. Nie dajmy się nabrać na ich kategoryczne słowa. Powinien niepokoić fakt, że pełnia władzy w kraju: ustawodawcza, wykonawcza i sądownicza spoczywa w rękach jednego człowieka, który w dodatku nie piastuje żadnego urzędu. To bardzo niebezpieczny proceder. Nie sprzedam mojego braku akceptacji dla tego stanu rzeczy za 500+, za 1000+, czy nawet za 1500+. Z nieustającym niedowierzaniem patrzę na stan mediów publicznych, których narracja rzeczywistości od 2015 nie odbiega od poziomu toruńskiej radiostacji i nie widać, aby istniała między nimi jakakolwiek różnica. Nie dzieje się tak przez przypadek. Przyglądam się politycznym celebrytom, którzy pojawili się znikąd i pociągają za sobą tłumy, jedynie za sprawą tego, że są barwni. Powierzać własnego losu w ich ręce to krok nieodpowiedzialny.