Na korytarzu małej wiejskiej szkoły otacza mnie trzech chłopców z szóstej klasy (13 lat).
– Nie chce się wam chodzić do szkoły, co? – prowokuję ich.
– Oj, nie chce. Szkoła jest nudna i nas męczy – w mig podchwytują.
– A co chcielibyście w tej chwili robić?
– Ja chciałbym przez cały dzień grać w piłkę – mówi pierwszy.
– A ja chciałbym grać na komputerze – wyznaje drugi.
– A ty? – pytam ostatniego.
– Ja chciałbym pracować teraz na gospodarstwie. Lubię zwierzęta, maszyny rolnicze i ziemię. Podoba mi się takie życie – mówi nieśmiało, jak gdyby zawstydzony przez wzniosłe marzenia kolegów.